سانسور یکی از نشانههای تاثیر گذاری عکاسی مستند است چراکه ترس از تکثیر این عکسها زاده اعتقاد ما به نیروی عکس مستند است.
به گزارش اتاق خبر مؤسسه ماه مهر،بهمن جلالی در جلسه نقد و بررسی نمایشگاه عکس «عکسوارههای بی انجام» حامد یغماییان با انتقاد از بی تفاوتی عمومی در جامعه نسبت به حوادث ناخوشایندی که درگوشه و کنار کشور رخ میدهد گفت:” متاسفانه جامعه ما نسبت به حوادث ناخوشایندی که هر روزه در اطرافش اتفاق میافتد کرخت شده و نتیجه این میشود که در جمع عده اندکی دانشجو، بیش از ده نفر عکاسی فشن را برای پایان نامه خود انتخاب میکنند.”
جلالی از روش متداول آموزش در رشته عکاسی در دانشگاههای کشور انتقاد کرد و افزود :” عکاسی مستند در دانشگاه های ما را اساتیدش به باد دادهاند و درنتیجه آموزشهای آنها امروز از عکاسی مستند خبری نیست.”
این عکاس ایرانی در ادامه سخنانش با انتقاد از بی توجهی عکاسان به دو نوع عکاسی مستند و عکاسی آماتورها افزود: “متاسفانه تاریخ عکاسی هم همانند سرگذشت بشر به تاریخ نخبگان تبدیل شده است اما جای شکر آن باقیست که عکاسی مستند در جهان سوم هنوز قدرت دارد.
او با اشاره به عکسهای نمایشگاه حامد یغماییان توضیح داد که عکسهای این نمایشگاه به شیوه غیر سنتی تهیه شدهاند اما همچنان قدرت عکس مستند در آنها حفظ شده است.
عکسهای نمایشگاه یغماییان سیر اتفاقات مربوط به صفحه حوادث روزنامهها را از سالهای ۷۴ به بعد نشان می دهد، این عکسها نمونههای سیاه حوادثی است که زنان و کودکان ایرانی دچار آن شده اند و همراه با متنی از تکه های روزنامهها و پرترههایی که لزوما مربوط به صاحبان این خبرها نبودهاند در قابهای رنگی نشان داده شده اند، او با این انتخاب سعی کرده است تا بگوید که این حوادث ناگوار ممکن است برای هر یک از افراد جامعه اتفاق بیفتد.
“مریم معترف” عکاس و استاد دانشگاه نیز درباره این نمایشگاه گفت:” جایی هنر شایستگی دارد که مخاطب را به فکر وادار کند و عکسهای این نمایشگاه این فکر را در مخاطبان ایجاد میکند.”
یغماییان مهندس شیمی از دانشکده فنی تهران است و نمایشگاه “عکسوارههای بیانجام” اولین نمایشگاه انفرادی اوست که از ۱۵ فروردین ۸۶ در نگارخانه ماه مهر افتتاح شده است.