استفاده از قاب درون عکس ها
۱۰ شیوه برتر استفاده ی قاب یا فریم درون عکس هایتان – در این آموزش ده دلیل یا روش ارائه می کنیم که شما سعی کنید از قاب، درون عکس هایتان استفاده کنید.
افزودن قاب، درست داخل عکس، هنگامی که در حال ترکیب بندی و کادر بندی عکستان هستید، چندین حسن دارد. در اینجا ۱۰ تا از بهترین دلایل و روش هایی که باید درون عکستان قابی ایجاد کنید را مطرح می کنیم.
توجه به سوژه
با افزودن فریم، چشم ها را به سمت نقطه اصلی درون صحنه که می خواهید مورد توجه باشد، معطوف می کنید. به علاوه می توانید اجسام دیگری که نمی خواهید درون عکس باشند را پشت قاب مخفی کنید و این کار هیچ تاثیر دیگری به جز جذاب تر کردن عکستان در پی نخواهد داشت.
عمق بخشیدن
اضافه کردن یک قاب به پیش زمینه عکس، به عکستان عمق و پرسپکتیو می دهد و از دو بعدی و مسطح جلوه کردن عکس جلوگیری می کند.
افزودن اطلاعات
افزودن قاب می تواند به بیننده اطلاعاتی اضافی درباره جایی که از آن عکس گرفته اید بدهد؛ مثلا قابی از برگ ها یا تنه درختان نشان دهنده فضای باز است؛ یا در یک منظره، قابی از یک گذر مسقف یا یک پنجره، فضایی شهری را در ذهن ایجاد می کند.
به دنبال قاب های طبیعی باشید
گذرگاه های مسقف، نرده ها، پنجره و درها و پل ها انتخاب هایی واضح به عنوان فریم هستند؛ اما اگر خوب به اطرافتان نگاه کنید اشیاء دیگری نیز هستند که می توانند قاب عکس شما را تشکیل دهند. مثلا شاخه هایی از یک درخت، خطی از برگ های محو یا تنه درختان نیز می توانند قاب عکس شما باشند.
به یک قاب کامل نیندیشید
وقتی واژه قاب مطرح می شود، شما چیزی را در ذهن خود تصور می کنید که دور تا دور یک عکس را پوشانده است. ولی می توان از قابی ناقص هم استفاده کرد. دو تنه درخت در دو سمت تصویر یا گیاهان سبز محو شده در بالا یا پایین و چپ یا راست عکس، با اینکه یک قاب کامل تشکیل نمی دهند، باز هم می توانند چشم ها را به جایی که شما می خواهید هدایت کنند.
قابی انسانی تشکیل دهید
قاب ها می توانند از اشخاص یا قسمت هایی از بدنشان تشکیل شوند. بهترین موقعیت برای استفاده از اشخاص به عنوان قاب، مهمانی ها هستند، جایی که گروهی از افراد در حال صحبت کردن اند و شما می خواهید بیننده روی یک یا دو نفر از آنها تمرکز کند. تمام کاری که باید انجام دهید این است که دیافراگمی انتخاب کنید تا اشخاص نزدیک به شما محو شوند و به قابی محو تبدیل شوند تا چشمان بیننده را به سمت شخص مورد نظر شما هدایت کنند.
احتیاط کنید
نه هر شیئی برای تبدیل شدن به قاب مناسب است و نه هر سوژه ای از درون یک قاب خوب به نظر می رسد، پس احتیاط کنید! نگاهی تیز بینانه به درون منظره یاب دوربینتان بیندازید تا مطمئن شوید عکستان قبل از ثبت شدن خوب به نظر برسد. به علاوه از خود بپرسید: «آیا دارم چیزی به عکسم اضافه می کنم که لازم نیست آنجا باشد؟»
اگر از قاب برای حذف بخش هایی از صحنه که خوب به نظر نمی رسند و اگر حذف نشوند بیننده را آزار می دهند استفاده می کنید؛ کارتان درست است. اما باز هم لحظه ای بایستید و فکر کنید؛ اگر فهمیدید بخش هایی که می خواستید حذفشان کنید، نمی باید حذف شوند، آنها را قبل از ثبت عکس به آن اضافه کنید.
پرت کننده حواس نشوید
اگر می خواهید از فریمی استفاده کنید مطمئن شوید که کار هدایت چشم های بیننده را به خوبی انجام بدهد نه اینکه بر عکس تمرکز را از سوژه منحرف کند. اگر از قاب های محو شده استفاده می کنید مطمئن شوید که کمی از شکل ها باقی بماند تا بیننده بتواند تشخیص دهد شیئی آنجا بوده است. رعایت این نکته کمک می کند بتوان لایه های مختلف عکس را از هم تشخیص داد تا قاب ما فقط یک محوی کشیده شده به پس زمینه عکس به نظر نرسد.
داخل یا خارج از فوکوس؟
اگر قابی محو می خواهید، یک دیافراگم باز انتخاب کنید تا قابتان خارج از فوکوس قرار گیرد. اگر می خواهید به وسیله قاب، اطلاعاتی به عکستان اضافه کنید لازم است آنرا واضح داشته باشید، پس دیافراگمی بسته تر انتخاب کنید تا نزدیک لنز نیز واضح ثبت شود.
قاب های پس زمینه
عموما قاب ها در پیشزمینه و بقیه ی اجزای عکس در پسزمینه قرار دارند مثل قاب یک در و … خلاف این حالت نیز وجود دارد. می توان سوژه ی پیشزمینه را درون قابی از پسزمینه قرار داد. چه نمونه ای از این حالت می توانید مثال بزنید؟
