من خود نُخست به پرتگاه برآمدم،/ نقدی بر عکسی از نسرین شاه محمدی / مری قدس

من خود نُخست به پرتگاه برآمدم،/ نقدی بر عکسی از  نسرین شاه محمدی  / مری قدس

من خود نُخست به پرتگاه برآمدم،
دستان ام مرا به آن جا کشاندند.
چه می کنی؟ تو ای لمسِ شَرور!
نَفَس در گلویم تنگ آمده،
دریچه ات را بگشا،
توان تحمل ات را ندارم.
] شعر: والت ویتمَن [
هنرمند، عکسی کاملا رئال ثبت کرده است از بانویی فَرتوت، با بدنی نَحیف، که دستِ وی نشان از تحلیل رفتنِ
شدید عضلاتِ بدن را دارد، به نحوی که گویی تنها پوستی است کشیده شده بر روی استخوان هایِ بدن.
پاها به سمتِ شکم جمع شده و سر به عقب کشیده شده است.
گاه عضلات اسپاسم می ،» مرگ « طبق نظریه ی علمِ پزشکی، لحظه ی اِحتِضار و دقایقی پیش از فرا رسیدنِ
شوند، دهان باز شده، چشم ها نیمه باز یا باز و سپس بی فروغ می گردند و این یکی از علائم فیزیکی جسمِ
رُخ خواهد داد، همچنین در فِقه اسلامی هم آمده است که در » مرگ « ، آدمی است که پس از دقایقی تا ساعاتی
لحظاتِ مُشرِف به موت، پاها جمع می شوند و دهان نیمه باز می ماند.
دهانِ زنِ، همانند حفره ایی است و با دو حفره ی چشم، با هم دیگر مثلثی ساخته اند که خلاف جهت مثلثِ
بینی است؛ حجمِ سر از چانه تا پیشانی هم همانند مثلثی است که هر سه مثلثِ کج در کادر، نمادِ تزلزل و
دارد از پاهایِ وی با » جان « ناپایداری است و القایِ حسی است عِرفانی؛ حسی از لحظه ایی که به نظر می رسد
فشار، از دهانش خارج می شود تا روح، به رهایی برسد؛ رهایی از کالبدِ رنجور و نیمه خشکِ زن.
چنان اندامِ نحیفِ زن مُچاله گشته است، که تخت برای جثه ی ریزِ وی، بزرگ جلوه می کند.
23
پیراهن روشن با خال های خاکستریِ ریز و ملحفه ی روشن با خال های درشتِ خاکستریِ تیره، یادآور یک
دستیِ البسه و ملحفه ی مراکز درمانی است؛ پتوی پشمی و شیب بالای تخت و میله ی پایینِ تخت چسبیده به
کابینتِ سفید هم گویی گواهی است بر حضورِ زن در مرکزی از مراکزِ درمانی.
3 از پایین کادر مستطیل عمودی را اشغال کرده است و کشیدگی کادر به / سوژه ی در حالِ احتضار، تنها 1
3 بالای آن، در نمایش عروج و پرواز روح موثر واقع شده است؛ گویی بناست / سمت بالا و بویژه فضای خالیِ 2
بزودی روحِ زنِ مُحتَضَر، همراه با گلهای محوِ شبیه به قاصدکِ کاغذ دیواری عَجین گشته و همراه با آن ها
)قاصدک ها( به پرواز در آمده و بالا رود.
عددِ 1 بالایِ سرِ زن، بر روی دیوار، خواه شماره ی تخت باشد در مرکزی درمانی و خواه عددِ روز شمار از رنج و
زجر زن، نمادی شده از 1 دروازه یا 1 طبقه از طبقات بهشت، چنانچه در عرفان آمده.
« حذف رنگ و ارائه عکسِ سیاه و سفید در بیان لحظات مُشرِف به مرگ موفق به کار آمده .

«چشم‌انداز گمشده» تحلیلی بر عکسی از مسعود خرم

«چشم‌انداز گمشده»  تحلیلی  بر عکسی از مسعود خرم

این تصویر هم از نظر فنی و هم از نظر محتوایی حرف‌های زیادی برای گفتن داره. در قاب این تصویر، کودکی از دلِ خاک و رنج، میان چادری تیره و دنیایی ناپیدا ایستاده است.
    نه تنها ایستاده، که با غرور به سقف ناپایدار زندگی‌اش تکیه داده؛ گویی امید را با دستان کوچکش نگه داشته است.   این عکس بخشی از روایت نادیده‌ی مهاجران بلوچ در حاشیه‌ی مشهد است؛ کودکانی که سهم‌شان از آینده، بیشتر انتظار است تا انتخاب.
    با تکنیکی که در آن رنگ‌ها به‌تدریج خاموش شده‌اند، قصد آن است که واقعیتی تلخ اما شریف به چشم مخاطب بنشیند . این عکس که توسط مسعود  خرم از عکاسان پیشکسوت مشهدی گرفته شده ، صرفاً یک پرتره نیست؛ بلکه یک روایت است. روایتی از کودک مهاجری که به‌جای نشستن سر کلاس، پای چادری در حاشیه شهر ایستاده است. استفاده از رنگ‌های خنثی و خاکی، تداعی‌گر محیطی خشک، محروم و در عین حال آشناست، محیطی که در عین فقر، غنای فرهنگی خاصی دارد.
حضور چادر، وضعیت لباس و طنابی که از پایین کادر رد شده، همگی اشاره‌هایی ظریف‌اند به شرایط معیشتی این کودکان دارد. نوع ایستادن کودک، نگاه مصمم، و حالت دستش که پارچه سقف را گرفته، ناخودآگاه حس استقامت و استقلال را به بیننده منتقل می‌کند. عکس با پرسپکتیو مستقیم گرفته شده و زاویه دوربین در سطح چشمان کودک قرار دارد که باعث ایجاد حس هم‌سطحی و نزدیکی عاطفی با سوژه می‌شود. این انتخاب باعث می‌شود بیننده مستقیماً با کودک ارتباط برقرار کند و خود را در موقعیت او تصور کند. ترکیب‌بندی  عکس از قانون یک‌سوم پیروی نمی‌کند به صورت کلاسیک، اما با این حال، ترکیب خاصی شکل گرفته که تمرکز را روی سوژه نگه می‌دارد. دست کودک که بالای قاب را گرفته، عملاً خط دید بیننده را به سقف چادر می‌برد و دوباره به صورت او بازمی‌گرداند. این حرکت چشم در قاب باعث پویایی می‌شود.  مسعود  در این عکس از تکنیکی استفاده کرده که به  desaturation selective یا desaturation جزئی  شناخته میشه . پس‌زمینه و بخش‌هایی از لباس‌ها تا حدی بی‌رنگ و یا سیاه‌وسفید شده‌اند، اما رنگ‌هایی مثل آبی تیره و قهوه‌ای همچنان در بخش‌هایی از لباس سوژه حفظ شده‌اند. این تکنیک باعث می‌شود کودک بیشتر از پس‌زمینه جدا شود و در عین حال، حس سردی، سختی، و فقر محیطی حفظ شود.
این نوع رنگ‌پردازی یادآور آثار استیو مک‌کَری (Steve McCurry) و یا رضا دقتی است  که در مستند نگاری عکاسی از کودکان تلاش وافری داشته اند  به‌ویژه در پروژه‌های مستندنگارانه‌اش از مناطق جنگ‌زده یا محروم. اما در اینجا به‌جای رنگ‌های اشباع‌شده، رنگ‌ها خنثی‌تر شده‌اند که خود یک انتخاب آگاهانه است برای بازتاب واقعیت تلخ و بدون روتوش زندگی حاشیه‌نشینان .لباس‌های کودک، موهای فر و حالت ایستادنش، همگی نوعی مقاومت و غرور خاموش را منتقل می‌کنند. نگاه او به دوردست است، نه به لنز دوربین. این نگاه می‌تواند به عنوان نمادی از آینده‌ای مبهم، انتظار یا شاید آرزویی برای رهایی تعبیر شود. نور طبیعی در عکس استفاده شده و از جهت بالای سوژه می‌آید، ولی به خاطر رنگ تیره‌ی چادر، پس‌زمینه نسبتاً تاریک‌تر دیده می‌شود. این تضاد نور باعث می‌شود صورت کودک برجسته‌تر شود. نور نرم و یکنواخت است، بدون سایه‌های شدید که نشانه زمان عکاسی در ساعات طلایی یا هوای ابری است.این تصویر، دعوتی است به دیدن. به دیدن آن‌هایی که همیشه در حاشیه قاب‌ها ایستاده‌اند.
ممنون مسعود جان  که با هنر، صدای آدم‌هایی شدی که معمولاً شنیده نمی‌شن.

منتخبی از عکس های مسابقه جهانی عکس مطبوعاتی (World Press Photo Contest)( مجموعه دوم )

مسابقه جهانی عکس مطبوعاتی (World Press Photo Contest) یکی از معتبرترین رقابت‌های عکاسی خبری و مستند در جهان است که هر ساله توسط بنیاد World Press Photo در آمستردام، هلند برگزار می‌شود. این مسابقه به منظور شناسایی و تقدیر از بهترین آثار عکاسی خبری و مستند تولید شده در سال گذشته برگزار می‌گردد.
در ادامه منتخبی از عکس های  این نمایشگاه را می بینید .


هائیتی با موج بی‌سابقه‌ای از خشونت گروه‌های تبهکار دست‌وپنجه نرم می‌کند. از زمان ترور رئیس‌جمهور موئیز در سال ۲۰۲۱، گروه‌های مسلح به‌سرعت گسترش یافته و خشونت شدت گرفته است. حدود ۳۰۰ گروه مجرمانه در کشور فعال هستند و بر مناطقی که ۲.۷ میلیون هائیتیایی در آن زندگی می‌کنند، تسلط دارند. خشونت باندها، که به سطح درگیری‌های مناطق جنگی رسیده، شامل قتل، ناپدید شدن اجباری، شکنجه، آتش‌سوزی عمدی و خشونت جنسی سیستماتیک، به‌ویژه علیه زنان و کودکان، است. این بحران ریشه‌ای عمیق در گذشته استعماری هائیتی، برده‌داری و بدهی فلج‌کننده استقلال دارد که توسط فرانسه تحمیل شد و نابرابری‌های بلندمدت را تشدید کرد. این پروژه، که توسط یکی از ساکنان پورتو پرنس عکاسی شده، جنبه انسانی این بحران را فراتر از آمار و ارقام به تصویر می‌کشد.

این پروژه سفرهای پرمخاطره مهاجرانی را مستند می‌کند که از داریِن گَپ عبور می‌کنند؛ منطقه‌ای ۱۰۰ کیلومتری از جنگل‌های انبوه که کلمبیا را به پاناما متصل می‌کند.

از سال ۲۰۲۱ تاکنون، بیش از یک میلیون نفر از این مسیر عبور کرده‌اند. آن‌ها از ملیت‌های گوناگونی هستند:

    افغان‌ها که از حکومت طالبان گریخته‌اند،

    ونزوئلایی‌ها که به دنبال پناه از فروپاشی اقتصادی هستند،

    چینی‌ها که از استبداد فرار کرده‌اند،

    و بسیاری دیگر که رؤیای زندگی بهتر را در سر دارند.

اما این مسیر پر از خطر است:

    رودخانه‌های خروشان،

    زمین‌های سخت و ناهموار،

    و تهدید همیشگی خشونت و استثمار.

بسیاری هرگز به مقصد نمی‌رسند. آن‌هایی که موفق می‌شوند، تازه در آغاز سفری دشوارتر از آمریکای مرکزی و مکزیک به سمت ایالات متحده قرار می‌گیرند.
|

دو مورد از قدیمی‌ترین و معتبرترین باشگاه‌های فوتبال برزیل در ورزشگاه مِس مونومنتال در بوئنوس آیرس، آرژانتین برای فینال جام لیبرتادورس کونمبول (CONMEBOL Libertadores) به مصاف یکدیگر رفتند. بوتافوگو، تیمی که پیش از این هرگز این جام را نبرده بود، با نتیجه ۳-۱ رقیب خود اتلتیکو مینیرو را شکست داد. هزاران هوادار بوتافوگو که این مسابقه را از طریق صفحه‌نمایش‌های ورزشگاه نیلتون سانتوس، ورزشگاه خانگی این تیم در ریو دو ژانیرو، برزیل تماشا می‌کردند، پیروزی تاریخی تیمشان را جشن گرفتند.


بین آوریل تا ژوئن ۲۰۲۴، بارندگی بی‌سابقه در ایالت ریو گرانده دو سول، برزیل منجر به بدترین سیل در تاریخ این منطقه شد. بیش از نیم‌میلیون نفر آواره شدند و بیش از ۱۸۳ نفر جان باختند.

به گفته دانشمندان، تغییرات اقلیمی – که عمدتاً ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی، از جمله سوخت‌های مورد استفاده در سفرهای هوایی است – تقریباً به طور قطع شدت این سیل‌ها را افزایش داده است.

در بستر بحران جهانی اقلیم، این تصویر از یک هواپیما معلق میان آسمان و آب به نمادی شوم و هشداردهنده تبدیل می‌شود.


در سال ۲۰۲۳، ماریا کورینا ماچادو در انتخابات مقدماتی مخالفان پیروز شد تا در انتخابات ریاست‌جمهوری با نیکلاس مادورو رقابت کند، اما مقامات ونزوئلا پس از آن او را از نامزدی محروم کردند.

در نتیجه، او از ادموندو گونزالس اوروتیا، سفیر پیشین، به عنوان نامزد مخالفان حمایت کرد و کارزار انتخاباتی او را در سراسر کشور رهبری کرد.

پس از انتخابات، مقامات مادورو را برنده اعلام کردند، اما مخالفان نتایج را به چالش کشیدند و به آمارهایی اشاره کردند که نشان می‌داد گونزالس پیروز شده است.

ادعاهای تخلف انتخاباتی باعث شد که بسیاری از کشورها مشروعیت نتیجه انتخابات را زیر سوال ببرند.

با وجود این، مادورو در قدرت باقی ماند و گونزالس به تبعید مجبور شد، در حالی که ماچادو همچنان در خفا به عنوان رهبر اپوزیسیون و چهره‌ای کلیدی در تلاش برای تغییرات سیاسی باقی مانده است.



کولبران (باربران مرزی) کالاهایی مانند لوازم خانگی، تلفن‌های همراه و پوشاک را بر دوش خود از عراق و ترکیه به کردستان ایران منتقل می‌کنند.

دولت ایران واردات بسیاری از این کالاها را ممنوع کرده است تا از تولید داخلی حمایت کند و در مواجهه با تحریم‌های غربی، ارز خارجی را حفظ کند.

دهه‌ها حاشیه‌نشینی و تبعیض علیه کردها باعث بیکاری گسترده در این منطقه شده و بسیاری را به کولبری سوق داده است. افزون بر این، بسیاری از کولبران، این کار را مشروع می‌دانند، زیرا خود را با کردهای آن سوی مرزهای ملی که به رسمیت نمی‌شناسند، هم‌بسته می‌بینند.

با این حال، کولبران با خطر مرگبار تیراندازی توسط نیروهای امنیتی و گشت‌های مرزی ایران روبه‌رو هستند.

در ژوئیه ۲۰۲۴، اعتراض دانشجویی علیه سهمیه‌بندی محدودکننده مشاغل دولتی به یک قیام گسترده علیه دولتی متهم به بازداشت‌های غیرقانونی، ناپدیدسازی‌های اجباری و سرکوب گسترده مخالفان تبدیل شد.

این ناآرامی‌ها در بحبوحه مبارزات برای انتخابات عادلانه و قانون امنیت سایبری بحث‌برانگیزی که آزادی بیان را تهدید می‌کرد، رخ داد.

اگرچه اعتراضات در ابتدا مسالمت‌آمیز بود، اما پس از سرکوب شدید معترضان توسط نیروهای دولتی و شبه‌نظامیان حامی حکومت، اوضاع به خشونت کشیده شد. در این سرکوب‌ها دست‌کم ۱,۴۰۰ نفر کشته شدند.

تا اوت ۲۰۲۴، رژیم سقوط کرد. شیخ حسینه، نخست‌وزیر، استعفا داد و به تبعید رفت، و ژنرال واکر-اوز-زمان، فرمانده ارتش، تشکیل یک دولت موقت را اعلام کرد.


اسرائیل در طول سال ۲۰۲۴ به جنگ در غزه ادامه داد و بخش بزرگی از این منطقه را ویران کرد.

بر اساس گزارش سازمان ملل:

    بیش از ۶۰٪ از خانه‌ها تخریب شده‌اند،

    ۹۵٪ از بیمارستان‌ها از کار افتاده‌اند،

    نزدیک به دو میلیون نفر آواره شده‌اند،

    مردم با کمبود شدید غذا، آب آشامیدنی سالم و دارو، ناشی از محدودیت‌های اسرائیل، دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

با توجه به ممنوعیت ورود خبرنگاران بین‌المللی به غزه، عکاسان محلی با به خطر انداختن جان خود، این جنگ را مستند کرده‌اند.

یکی از این عکاسان، که خود نیز اعضای خانواده‌اش را از دست داده است، می‌گوید:
"هر بار که از خانه‌ای ویران‌شده عکس می‌گیرم، خانه خودم را به یاد می‌آورم. هر بار که زخمی‌ها و شهدا را از زیر آوار بیرون می‌کشند، پدر و خواهر و برادرهایم را به خاطر می‌آورم."

منتخبی از عکس های مسابقه جهانی عکس مطبوعاتی (World Press Photo Contest)( مجموعه اول )

مسابقه جهانی عکس مطبوعاتی (World Press Photo Contest) یکی از معتبرترین رقابت‌های عکاسی خبری و مستند در جهان است که هر ساله توسط بنیاد World Press Photo در آمستردام، هلند برگزار می‌شود. این مسابقه به منظور شناسایی و تقدیر از بهترین آثار عکاسی خبری و مستند تولید شده در سال گذشته برگزار می‌گردد.
در ادامه منتخبی از عکس های  این نمایشگاه را می بینید .





در سال ۲۰۱۷، چینزیا کانری مستندسازی تجربیات زنان اریتره‌ای را که از حکومت سرکوبگر اریتره فرار می‌کردند، آغاز کرد. با آغاز جنگ در منطقه تیگرای در شمال اتیوپی در سال ۲۰۲۰، دامنه کار او گسترش یافت و شامل روایت‌های زنان تیگرایی شد که از تهاجم مسلحانه گریخته‌اند.

هر دو گروه هدف خشونت جنسی سیستماتیک—از جمله تجاوز، تیراندازی و شکنجه—قرار گرفته‌اند؛ خشونتی که به دلیل انگ اجتماعی، امکانات درمانی محدود و دسترسی اندک روزنامه‌نگاران، در رسانه‌های خبری به اندازه کافی منعکس نشده است.

با تقویت صدای بازماندگان، این پروژه تاب‌آوری را نه به‌عنوان یک ویژگی فردی، بلکه به‌عنوان چالشی پیچیده و جمعی در برابر درد، تروما و فقدان بازتصور می‌کند.



در سال ۲۰۲۴، خزانه‌داری ملی کنیا پیشنهاد افزایش مالیات بر کالاهای روزمره را مطرح کرد تا درآمد اضافی ایجاد کرده و از فشار بدهی سنگین کنیا بکاهد. این لایحه با موجی از اعتراضات روبه‌رو شد که جوانان کنیایی، با سازمان‌دهی گسترده در شبکه‌های اجتماعی، رهبری آن را بر عهده داشتند.

در ۲۵ ژوئن، معترضان به پارلمان یورش بردند و با نیروهای پلیس درگیر شدند؛ بسیاری کشته یا ربوده شدند و صدها نفر زخمی شدند. اگرچه رئیس‌جمهور ویلیام روتو این لایحه را پس گرفت، اعتراضات در سال ۲۰۲۵ نیز ادامه یافت، زیرا خشم عمومی از مشکلات اقتصادی، فساد، خشونت پلیس و بی‌اعتمادی به طبقه سیاسی همچنان پابرجاست.

در سراسر کنیا، جوانان به نیرویی پیشرو تبدیل شده‌اند و خواستار پاسخگویی و اصلاحات اساسی هستند.


گابریل مدینا در رقابت خود امتیاز تقریباً کامل ۹.۹ را کسب کرد و در نهایت مدال برنز را از آن خود کرد، در حالی که مدال طلا به کائولی واست از فرانسه رسید. این عکس به‌طور گسترده در فضای مجازی منتشر شد و تنها در صفحه اینستاگرام مدینا بیش از ۹.۵ میلیون لایک دریافت کرد.

موج‌سواری برای نخستین بار در المپیک ۲۰۲۰ توکیو به عنوان یک رشته رسمی حضور یافت. در المپیک ۲۰۲۴ پاریس، این رقابت‌ها در فاصله‌ای نزدیک به ۲۶,۰۰۰ کیلومتری از فرانسه، در تاهیتی در پلی‌نزی فرانسه، منطقه‌ای نیمه‌خودمختار که به خاطر موج‌های چالش‌برانگیزش شهرت دارد، برگزار شد.



این سرباز در ۲۲ فوریه ۲۰۲۲، دو روز پیش از تهاجم تمام‌عیار روسیه به اوکراین، به اجبار برای جنگ در «جمهوری» جدایی‌طلب دونتسک، که تحت حمایت روسیه است، اعزام شد.  

مدتی بعد، روسیه این منطقه را به‌طور یک‌جانبه ضمیمه کرد و نیروی شبه‌نظامی که او را به خدمت گرفته بود، در یکی از واحدهای ارتش روسیه ادغام شد.  

روسیه بخش‌های وسیعی از شرق اوکراین را اشغال کرده است و شهر باخموت شاهد برخی از خون‌بارترین نبردهای این جنگ بوده است.



شهروندان در سراسر گرجستان در نوامبر ۲۰۲۴ به خیابان‌ها آمدند، پس از آنکه نخست‌وزیر ایراکلی کوباخیدزه اعلام کرد که مذاکرات برای پیوستن به اتحادیه اروپا به مدت چهار سال به حالت تعلیق درخواهد آمد. این تصمیم در پی رد انتخابات اخیر گرجستان توسط پارلمان اروپا، به دلیل ادعاهایی درباره تقلب در رأی‌گیری، اتخاذ شد.

در پایتخت، تفلیس، هزاران نفر دست به تظاهرات زدند و درگیری‌هایی میان پلیس و معترضان در مقابل ساختمان پارلمان رخ داد.

اعتراضات همچنان ادامه یافت، با وجود سرکوب شدید مخالفان از سوی دولت در اواخر دسامبر، زمانی که قانونی تصویب شد که حتی اقدامات نمادین اعتراضی، مانند نصب برچسب‌های اعتراضی در اماکن عمومی، را جرم تلقی می‌کرد.







در سال ۲۰۲۲، رئیس‌جمهور السالوادور، نایب بوکله، و مجلس قانون‌گذاری این کشور قانونی را تصویب کردند که «وضعیت اضطراری» اعلام می‌کرد و حقوق شهروندان السالوادور در زمینه آزادی تجمع، حریم خصوصی ارتباطات و دادرسی عادلانه را محدود می‌ساخت. این اقدام موقتی، که با هدف مهار خشونت باندهای تبهکار و کاهش نرخ بالای قتل در السالوادور طراحی شده بود، تا مارس ۲۰۲۵، ۳۵ بار تمدید شده و این کشور را به سرزمینی تبدیل کرده که در آن حبس گسترده به یک هنجار تبدیل شده است.

زندان‌های السالوادور به‌شدت شلوغ شده‌اند و گزارش‌هایی از بدرفتاری‌های غیرانسانی، خدمات پزشکی ضعیف، خشونت و قتل در آن‌ها به‌وفور منتشر می‌شود. این پروژه بر داستان‌های افراد و خانواده‌های آسیب‌دیده تمرکز دارد تا مبارزات شخصی پشت سیاست‌های عمومی را به تصویر بکشد.

سوءقصد به دونالد ترامپ و پوشش رسانه‌ای پس از آن، نقطه عطفی در کارزار انتخاباتی ریاست‌جمهوری تلقی می‌شود که نه‌تنها انتخابات پیش‌رو، بلکه آینده سیاسی ایالات متحده را شکل خواهد داد. اندکی پس از تیراندازی، نامزد جمهوری‌خواه انتخابات ۲۰۲۴ با لحنی سرسختانه فریاد زد: «بجنگ، بجنگ، بجنگ!» در حالی که از صحنه خارج می‌شد. قابل‌توجه است که این تصویر، که چند ثانیه بعد ثبت شد، لحظه‌ای نادر و صادقانه از شکنندگی را نشان می‌دهد، آن‌هم در کارزاری که بر سرزندگی و قدرت تأکید داشت.

مهاجرت غیرقانونی از چین به ایالات متحده در سال‌های اخیر به‌شدت افزایش یافته است که دلایل متعددی از جمله بحران اقتصادی چین و زیان‌های مالی ناشی از سیاست‌های سخت‌گیرانه «صفر کووید» در این امر نقش داشته‌اند. علاوه بر این، ویدئوهای آموزشی در شبکه‌های اجتماعی چینی که نحوه عبور از مرز را نشان می‌دهند، افراد را به مهاجرت ترغیب می‌کنند. این تصویر، که هم فراواقعی و هم صمیمی به نظر می‌رسد، پیچیدگی‌های واقعیت مهاجرت در مرز را به تصویر می‌کشد—موضوعی که اغلب در گفتمان عمومی ایالات متحده ساده‌سازی شده و جنبه‌ای سیاسی به خود می‌گیرد.

مسابقه جهانی عکس مطبوعاتی (World Press Photo Contest) 2025

مسابقه جهانی عکس مطبوعاتی (World Press Photo Contest) یکی از معتبرترین رقابت‌های عکاسی خبری و مستند در جهان است که هر ساله توسط بنیاد World Press Photo در آمستردام، هلند برگزار می‌شود. این مسابقه به منظور شناسایی و تقدیر از بهترین آثار عکاسی خبری و مستند تولید شده در سال گذشته برگزار می‌گردد.


برگزارکننده‌ی مسابقه عکس مطبوعاتی جهان (World Press Photo Contest)، بنیاد World Press Photo است که یک سازمان مستقل و غیرانتفاعی مستقر در آمستردام، هلند می‌باشد.

World Press Photo در سال ۱۹۵۵ توسط گروهی از عکاسان خبری هلندی تأسیس شد. هدف اصلی این بنیاد، حمایت از روزنامه‌نگاری بصری مستقل و ترویج آزادی بیان از طریق عکاسی مستند و خبری است.
فعالیت‌های اصلی بنیاد:

✅ برگزاری مسابقه سالانه عکس مطبوعاتی جهان: این مسابقه از بزرگ‌ترین و معتبرترین رقابت‌های عکاسی خبری در دنیاست و عکاسان خبری و مستند از سراسر جهان در آن شرکت می‌کنند.

✅ برگزاری نمایشگاه‌های بین‌المللی: هر سال پس از اعلام برندگان، نمایشگاه‌های مختلفی در بیش از ۱۰۰ شهر از ۴۵ کشور جهان برگزار می‌شود.

✅ برنامه‌های آموزشی و کارگاه‌های عکاسی: این بنیاد برای حمایت از عکاسان جوان و روزنامه‌نگاران بصری، برنامه‌های آموزشی و کارگاه‌هایی را در کشورهای در حال توسعه برگزار می‌کند.

✅ حمایت از آزادی مطبوعات و روزنامه‌نگاری مستقل: World Press Photo با انتشار گزارش‌ها، مقالات و برگزاری نشست‌های تخصصی، از روزنامه‌نگاران و عکاسان مستقل حمایت می‌کند.
منابع مالی و حامیان بنیاد:

این سازمان غیرانتفاعی عمدتاً از طریق کمک‌های مالی دولتی، حمایت‌های مالی شرکت‌ها و اسپانسرهای مختلف، و درآمد حاصل از نمایشگاه‌ها و کارگاه‌ها تأمین مالی می‌شود. از جمله حامیان اصلی آن می‌توان به شرکت‌هایی مانند کانون (Canon) و ملیندا و بیل گیتس فاندیشن (Bill & Melinda Gates Foundation) اشاره کرد.


مستندسازی برخی از مهم‌ترین چالش‌های جهان امروز، ۴۲ برنده مسابقه World Press Photo 2025 توسط هیئتی مستقل از میان ۵۹,۳۲۰ اثر ارسال‌شده از سوی ۳,۷۷۸ عکاس از ۱۴۱ کشور انتخاب شدند.

فرآیند داوری شامل شش هیئت منطقه‌ای و یک هیئت جهانی بود که از رؤسای این شش هیئت به همراه یک عضو اضافی، یعنی رئیس هیئت داوران جهانی، تشکیل می‌شد. ابتدا هیئت‌های منطقه‌ای آثاری را در هر دسته از مناطق خود برگزیدند و سپس هیئت داوران جهانی، برندگان نهایی را تعیین کرد.

نشست عکاسی با عنوان " نقش زنانِ عکاس در جامعه " / نسرین شاه محمدی

برگزاری نشست عکاسی با عنوان " نقش زنانِ عکاس در جامعه " در موزه گالری گلستانه
گزارشی از ندا احمدی :

   موزه گالری گلستانه با همکاری موسسه تحقیقات و مطالعات عکاسی آبگینه ، جلسه ای  با عنوان " نقش زنانِ عکاس در جامعه " در تاریخ سوم آبانماه 1403 با حضور"خانم نسرین شاه محمدی و کارشناسِ برنامه ، "خانم مهلا بیگلری" درمحل موزه گالری  گلستانه در مشهد برگزار نمود.

 در این جلسه به موضوعاتی با محوریتِ نقش زنانِ عکاس در جامعه و چالش هایی که با آن مواجه هستند و همچنین میزان تاثیرگذاری زنان در جامعه عکاسی پرداخته شد. بانوانی که با تمام محدودیت‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، پازل زندگی خودشان را با موفقیت می سازندو در زندگی خانوادگی و اجتماعی به خوبی از عهده مشکلات و محدودیت‌ها بر می آیند.

سازنده این پازل موفق، یک بانوی عاشق عکاسی است " خانم نسرین شاه محمدی "

کارشناس برنامه خانم مهلا بیگلری که دانش آموخته ی کارشناسی عکاسی از دانشگاه هنر تهران هستند  در این جلسه خانم شاه محمدی را همراهی می کردند.و در ابتدا به معرفی خانم شاه محمدی پرداختند. 
  خانم نسرین شاه محمدی، مدیر سابق انجمن سینمای جوانان خراسان رضوی ، دبیر منطقه 6 انجمن سینمای جوانان خراسان ، عضو شورای عالی آموزش و نظارت بر آموزشگاههای آزاد سینمایی است که در کارنامه ی خود  دبیری وداوری جشنواره های عکس و فیلم  رانیز دارد و همچنین در حوزه ی سینما بعنوانِ تهیه کننده، کارگردان،نویسنده و فیلمبردار در چندین فیلم مستند ، داستانی و انیمیشن  فعال بوده است .
وی چندین نمایشگاه عکس بصورت انفرادی برگزار نموده و جوایزی را از نمایشگاههای داخلی و بین المللی نیز دریافت نموده است. در ابتدای جلسه مهلا بیگلری از خانم شاه محمدی در باره ی این که  «آیا وقتی کاری را به خوبی و در نهایت توان انجام داده اید با جملاتی مثل " مردانه عمل کردی" یا " برای خودش مردی هست"مواجه شده اید » ؟

شاه محمدی ضمن خیر مقدم به  بانوان حاضر درجلسه و همراهی هنرمندان و اساتید حاضر در جلسه  اظهار داشتند :
 بله  و شنیدن این کلمات برایش  ناراحت کننده هم بوده است . واژه ی شیر مرد را شنیده ام که بعد به شیر زن تغییرش داده اند، این واژه برای من زنانگی را زیر سوال میبرد، و قدرت و صحت را به جنسیت مرد نسبت می دهد. این واژه ها باعث می شود زنانی که قوی و صحیح عمل می کنند احساساتشان را بپوشانند و  همین عمل باعث آسیب و افسردگی در او می شود.

وی افزود من از خانم های عزیز  و بخصوص هنرمندان خواهش می کنم که سعی کنید  خودتان باشید . از زن بودن خودتان خوشحال باشید .ذهنتان را رها کنید ،  مهم نیست در چه خانواده ای به دنیا آمده اید،  فقیر یا ثروتمند /تحصیل کرده یا کم سواد ، مهم اینست که به خودتان باور داشته باشید ،برای خودتان ارزش قایل شوید، برای رویایی که در ذهن و  قلبتان دارید تلاش کنید تا بدرخشید.

مهلا بیگلری ضمن هدایت موضوع جلسه به موضوع جلسه  پرسشی را  را اینگونه مطرح کرد که « آیا به نظر شما در هنرِ عکاسی نگاه زنانه یا مردانه وجود دارد» ؟
شاه محمدی در پاسخ گفت : قطعاوجود دارد ،  زنان توجه بیشتری به جزییات دارند «دقت و ریزبینی از خصوصیات اصلی خانم هاست و جزیی از روحیات آنها به حساب می آید، خانم ها دغدغه ی بیشتری در برخورد با کودکان و همچنین زنان دارند ».که این دغدغه ها و این نگاه ها در عکس هایم بسیار مشهود است .

شما خصوصیاتِ روایات زنانه را چه می دانید ؟ 

زنان حس مادرانگی را القا می کنند، حس امنیت بیشتری ایجاد می کنند و همین موضوع فرصت هایی را برای عکاسی در مکان های خاص فراهم می آورد،  مثل امکان عکاسی  از فضاهای خصوصی تر زنان مانند عبادتگاه ها / مراسم عروسی های سنتی  و ... که امکان عکاسی در آنجا برای خانم ها  بیشتر فراهم است.

بیگلری از چالش های عکاسی در مسیر حرفه ای خانم شاه محمدی پرسید :  

شاه محمدی اظهار داشت : درمدت زمانی که مسئول انجمن سینمای جوانان بودم،  برخی خانواده ها را می دیدم که  با دخترانشان همراه نبودند ودر گفتگو با خانواده ها تلاش می کردم  ذهنیت شان را با دلایل منطقی تغییر دهم و یا حداقل آگاه کنم . وبرای کارکردنِ هنرجویان زن  شرایط مناسبتری ایجاد کنم. به نظر من توانایی گفتگو ی موثر و ترک نکردن میدان و یافتن زبان مشترک برای ایجاد درک متقابل همیشه خیلی کمک کننده بوده و هست.

وی افزود متاسفانه مسائل بیرونی شرایطی را ایجاد کرده اند که در نهایت ما خودمان را باور نداریم، ما باید بتوانیم  قدرت های درونی مان را تقویت کنیم و این کار مستلزم تلاش زیاد و دلسرد نشدن است . ماباید چالش پذیری را در خودمان تقویت کنیم.

 بیگلری  با توجه به  صحبت های شاه مجمدی و اشاراتی که به عکس های خودشان داشتند پرسیدند شما در برابر این حمایت ها نقابلا  چه حمایت هایی در مسیر حرفه ایتان داشته اید و کدام ها  شاخص و تاثیر گذار بوده اند؟

شاه محمدی پاسخ داد، شروع مسیر هنری من حمایت اولیه ی پدرم بود . سپس حمایت گروه دوستان آقایان نیکذات،گیلانی فر،بهرامی، بندار مقدم و بردبار برایم بسیار ارزشمند و راهگشا بود .

من از زنجیر ه ای از حمایت ها بهره بردم که بخش اعظمی از آنها مردان بودند . ما نیاز داریم که از حمایت صادقانه ی آنها بهره مند شویم. مردانی که دیدگاه فراجنسیتی  داشتند و حضور آنها در مسیر حرفه ای من تاثیر گذار بودند.

خانم بیگلری  ضمن ارائه ی دیدگاه خودشان در این باره ی این موضوع  و همچنین معرفی چندین زن موفق در عکاسی ایران و جهان  و نمایش آثاری از زنان پرتلاش عکاس ،  از خانم شاه محمدی در باره یِ تسهیل حضور زنان چه در پست های مدیریتی  وچه در فضاهای هنری پرسیدند و نظر ایشان را در باره ی  چشم انداز آن بر فضای هنری جامعه جویا شدند.

شاه محمدی در پاسخ گفت : تاثیر زن  برروی نسل های آینده بسیار قابل توجه است چرا که زنان مادران آینده هستند و اگرنادیده گرفته شوند ،نسل آینده ضعیف می شود و اگر بدانها  قدرت ببخشید نسل آینده قدرتمند می شود، نسل مطالبه گر و پیشرو نتیجه ی یک مادر حامی و آینده نگر است . توصیه های خانم شاه محمدی  برای زنانِ عکاس قابل توجه بود .

وی تاکید کرد : عزیزانم زیاد سفرکنید . روابط اجتماعی تان را بیشتر کنید تا اینکه آدم ها را بیشتر بشناسید . اینکه خانواده ی عکاسی خودتان راپیداکنید با عکاسانی که وجه اشتراک دارید عکاسی کنید وسفر برید و از زندگیتان لذت ببرید و حالِ خوب خودتان را خودتان بسازید که هیچ چیز ارزشمندتر از این نیست.

وی افزود :« بنظرمن هرچه ما قوی تر باشیم  و هرچه بیشتر خودمان راباور داشته باشیم بهتر میتوانیم  یک حس خوب برای خودمان واطرافیان  ایجاد کنیم تا زندگی با معانی جدید تر و زیباتری برایمان اتفاق بیفتد.
در ادامه خانم شاه محمدی  ضمن نمایش برخی از عکس های خود، به دشواری های عکاسی و نگاه مادرانه و زنانه در این عکس ها پرداخت و به سوالات میهمانان جلسه پاسخ گفتند.
در پایان جلسه نیز برگزار کنندگان از خانم ها نسرین شاه محمدی بعنوان سخنران ، مهلا بیگلری ، کارشناس جلسه و همچنین از مجری جلسات خانم ندا احمدی تقدیر به عمل آمد و لوح افتخار موزه گالری گلستانه به آنها اهدا گردید.

سخنرانی خانم نسرین ترابی در مشهد / ندا احمدی

همرا با راوی " عکاسخانه ی ایام " عنوان سخنرانی خانم نسرین ترابی است که در تاریخ 30 مهر 1403 در فرهنگسرای جهاد دانشگاهی مشهد برگزار شد .
 نسرین ترابی پژوهشگر تاریخ عکاسی ایران و مدرس عکاسی در مقاطع مختلفی تحصیلی است که علاوه بر برگزاری چندین نمایشگاه ، داوری مسابقات عکاسی را نیز بعهده داشته  است .

تالیف مقالات  در تاریخ عکاسی ایران
تحقیق و تالیف مدخل در دایره المعارف بزرگ اسلامی و دایره المعارف آستان قدس
مشاور مرکز اسناد و مطبوعات آستان قدس
تحقیق در آرشیوهای عکس دولتی
برگزاری نشست های تخصصی پیرامون مسایل عکس های تاریخی و دبیر علمی همایش های روز عکس تاریخی ایران  در سال های 1386و 1392
همکاری با کتابخانه لندن در شناسایی آرشیو های در خطر ایران
دریافت لوح تقدیر از رئیس سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری و معاون رئیس جمهور در سال1392
نظارت بر ساماندهی مخازن عکس های تاریخی دوره قاجار و پهلوی یک در مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی وزارت خارجه
مجری طرح تهیه نسخ دیجیتال از عکس های ایران در شرکت دانمارکی کووی در کپنهاگ
مشاور همکار مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی در بخش عکس های تاریخی
از دیگر فعالیت های این پژوهشگر بشمار می رود.

نان روزانه /عکسهای #GreggSegal

اسم مجموعه Daily Bread و با تمرکز بر روی رژیم غذایی بچه ها در کشورهای مختلفه، استیتمنت و مابقی عکسهاش رو روی سایتش می تونید ببینید:
https://t.co/mfR7Dtjxd1