بیوگرافی ابراهیم بهرامی

ابراهیم بهرامی  /پژوهشگر ، مدرس عکاسی و مدیر موسسه تحقیقات و مطالعات عکاسی آبگینه

دبیر ، مدیر هنری و عضو هیات داوری بیش از یکصد نمایشگاه و مسابقة عکاسی ملی و بین المللی ، عضو انجمن عکاسی آمریکا ( PSA)، فدراسیون بین المللی هنر عکاسی ( FIAP) و انجمن عکاسان ودینگ و پرتره ( SWPP)
کسب لقب هنرمند ممتاز EFIAP  از فدراسیون بین المللی هنرعکاسی فیاپ
معرفی در کتاب? Who’s Who in Photography  (برترین عکاسان هنری دنیا در سال 2007 به انتخاب   انجمن عکاسی آمریکا
دریافت مدال حقوق بشر سازمان ملل متحد برای مجموعه عکس سالمندان و دریافت جایزه عالی مرکز فرهنگی سازمان ملل متحد ( یونسکو )
برندة جایزه بزرگ ( GRAND PRIX) نمایشگاه بین المللی دین و دینداری در جهان از کشور لهستان
انتخاب شده بعنوان سفیر  افتخاری عکاسی ایران در سال ۲۰۱۷  و دریافت مدال برنز  HPS Bronze Medal برای بهترین عکاس از جشنواره بین المللی هلینک یونان
 ودریافت جوایز متعدد دیگری  از نمایشگاههای ملی و بین المللی، ازجمله مدال های طلا ،‌برنز ،نقره و روبان های افتخار فدراسیون بین المللی هنر عکاسی ( FIAP)  و انجمن عکاسی آمریکا ( PSA)،
در یافت مدال طلای IIWFو PSA mid Atlantic   از هفتاد و چهارمین  نمایشگاه  بین المللی ویلمینگتون آمریکا2007
دریافت مدال  RACAL از  سی وسومین  نمایشگاه بین المللی ( آلگارو) پرتغال 2007
 دریافت جایزه و مدال طلای « آل ثانی» از کشورقطر
دریافت مدال فدراسیون ملی ایتالیا FIAF  و دریافت دو مدال طلا و برنز از نمایشگاه بین المللی ونیز ایتالیا
دریافت مدال و جایزة ویژة (دیوید استون) از نمایشگاه بین المللی عکاسی خبری آریزونا – آمریکا
 دریافت مدال افوسر از ششمین نمایشگاه بین المللی اسپانیا
 دریافت مدال شایستگی از انجمن عکاسی سنگاپور

حضور دو عکاس ایرانی در چهارمین نمایشگاه بین المللی عکاسی « جام جهانی 2020 یورو فتو آرت »

”EFA Worldwide Cup” 2020

Cup of the Photographic Clubs.
حضور دو عکاس ایرانی در چهارمین نمایشگاه بین المللی عکاسی
« جام جهانی 2020 یورو فتو آرت »

   آثار دو عکاس ایرانی « یارتا یونسی و ندا احمدی » در نمایشگاه بین المللی جام جهانی یورو فتو آرت دررومانی مورد پذیرش هیات داوری قرار گرفت و به این نمایشگاه راه یافت . برای این نمایشگاه تعداد 120  اثر از میان مجموعه ای از آثار عکاسانِ  منتخب باشگاههای عکاسی جهان توسط داورانی از آلمان ( Georg S. Holzmann) ، آمریکا ( Paul Bock) و رومانی  ( dr. Ramona Novicov) انتخاب شده  شده است.
این نمایشگاه در تاریخ ششم دسامبر ( 17 آذرماه سال جاری ) در گالری ”Euro Photo Art”  « یورو فتو آرت»   ومرکز نمایشگاهی فدراسیون هنر عکاسی در اورادِئو توسط : Joan Burgues Martisella نایب رئیس FIAP  ومدیر مراکز نمایشگاهی  فیاپ ، Ioannis Lykouris  دبیرکل فیاپ در یونان ، Kurt Batschinski  عضو هیئت مدیره FIAP دراتریش ، EF Horváth  ، رئیس MAFOSZ  از مجارستان ،  Georg S. Holzamnn رئیس سابق فدراسیون هنر عکاسی آلمان ، Angela Lupsea رئیس موزه و مرکز فرهنگی اورادئو ، Stefan Tóth مدیر مرکز نمایشگاهی فیاپ و انجمن یوروفتو آرت اورادئو و دیگر شخصیت های مشهور هنر عکاسی از چندین کشور اروپایی افتتاح گردید.
عکاسان فوق از طرف موسسه ی تحقیقات و مطالعات عکاسی آبگینه در این نمایشگاه شرکت کرده بودند.
https://www.eurofotoart.com/euro-foto-art-gallery-fiap-exhibition-center-oradea-romania/engl/

EURO FOTO ART / Oradea - Romania (https://www.eurofotoart.com/euro-foto-art-gallery-fiap-exhibition-center-oradea-romania/engl/)
Exclusive images from 2013 “Euro Foto Art” Oradea (RO)
THE INAUGURATION OF THE FIAP EXHIBITION CENTER ORADEA - ROMANIA On Friday, the 6th of December 2019, at 18.00 hours there took place the inauguration of the 17th FIAP Exhibition Center in Oradea-Romania with the participation of over 70 photographers from: Andorra, Germany, Greece, Romania, Ukraine and Hungary. The public was saluted by Stefan Tóth AFIAP, the manager of the Oradea FIAP exhibition center, who founded the most last-longing permanent photography gallery in Romania. Joan Burguse Martisella from Andorra, the vice-president of the FIAP and the manager of the FIAP Exhibition Centers, appreciated the activity of the gallery with its 570 international exhibitions. Ioannis Lykouris MFIAP, Hon E.FIAP from Greece, the FIAP secretary, appreciated the 25 years of best collaboration with Stefan Tóth AFIAP and his over 40 years experience. Georg S. Holzmann EFIAP, the honorable president of FIAP Germany from Karlsruhe, gave Stefan Tóth AFIAP the golden medal expressing his appreciation. Deputy Biró Rozália sent…

جوان ها عکاسی خراسان را قطب کردند/ کیارنگ علایی

« برگزاری نخستین نمایشگاه عکس حرکت انسانی»

   نخستین نمایشگاه عکس حرکت انسانی با آثاری از عکاسان کشورمان، در روز پنجشنبه ۲۳ آبان 1398 در محل بنیاد نیکوکاریِ حرکت انسانی گشایش یافت. و نمایش آن به مدت یک هفته  تا تاریخ 28 ابان در نگارخانه ی رضوان ادامه داشت . در روز سه شنبه 28 آبان نیز مراسم اختتامیه با حضور پیشکسوتان عکاسی ، هنرمندان و جمعی از مسولین فرهنگی برگزار شد و از عکاسان شرکت کننده با اهدای لوح شرکت و هدایایی تقدیر به عمل آمد.
 این نمایشگاه دربرگیرنده  50 اثر عکاسی از ۳۳ عکاس  کشورمان است که از میان تعداد ۵۲۵ اثر از ۸۳ عکاس انتخاب شده بود .

آثار راه یافته به این نمایشگاه توسط یک گروه انتخاب با ترکیبی از آقایان سید محسن مصطفی‌زاده، ابراهیم بهرامی و حمید رضا گیلانیفر برگزیده شده است. عکاسانی که آثارشان در این نمایشگاه به نمایش در آمده عبارتند از :

‌بهاره اسدی، محمد آهنگر، ابوالفضل برنا، سلمه بختیاری، ابراهیم بهرامی، علی بهمنی، رعنا پایدار، احسان جزینی، کیوان جعفری، مهدی جوادی شاد، حمید جمشیدیان، مرتضی حیدریان مهر، سید علی حسینی‌فر، احمد خادم الحسینی، حانیه دوراندیش،  پرهام حجازی ،امین دهقان، علی رحیمی، دیاکو رهبری، علیرضا رجائی شوشتری، فرهاد زرگریان اهری، نسرین شاه محمدی، ندا صیامی، بهزاد عظیمی، حمید عزیزی خانقاهی، سعید قاسمی، آرزو میرزادوستی، کوشمی مجیومدار، مبین مایلی، محمد مرادی، سید شهاب‌الدین منتظری، شرمین نصیری، مهدی وقاری، و علی اصغر یوسفی.

  این نمایشگاه با همکاری دفتر نمایندگی فدراسیون بین المللیِ هنر عکاسی (‌FIAP) در ایران، انجمن یورو فتو آرت ( EFA)، موسسه ی تحقیقات و مطالعات عکاسی آبگینه ( APSI) نگارخانه رضوان، لابراتوار دیجیتال نیلیا، و برخی از حمایت‌های دیگر مراکز فرهنگی سازماندهی شده است.

نمایشگاهِ « حرکت انسانی »  با هدف ترویج فرهنگ مشارکت و همیاری و با موضوعات (محرومیت‌های فرهنگی ، اقتصادی و همچنین حرکت‌های انسان‌دوستانه ،‌ مهرورزی و اخلاق ، نمادهای محرومیت در حاشیه شهرها، کار و آموزش )‌توسط بنیادِ نیکو کاری حرکت انسانی که موسسه‌ای غیر دولتی است و با همکاری دیگر مراکز فرهنگی برگزار می‌شود.   

 بنیادِ غیر دولتی نیکوکاری حرکت انسانی، با همت مهندس جعفر داوردوست شالچی بنا نهاده شده است. این بنیاد بین‌المللی که با هدف ریشه‌کنی فقر و رفع نابرابری اقتصادی در بین اقشار مختلف جامعه اغاز به کار کرده تا کنون در کشورهای دانمارک، اوگاندا، نپال و ایران پروژه‌های بشردوستانه ی متعددی را برنامه ریزی و اجرا نمودهه است.  این بنیاد در سال 1397 با مدیریت جواد نوروزی در‌ ایران تاسیس شد و در همین مدت تعداد۸۲ پروژه ی نیکوکاری را در مناطق محروم کشور به سرانجام رسانده است. در ضمن انجام پروژه‌های محرومیت‌زدایی هدف و شالوده جنبش حرکت انسانی این است که از طریق رایزنی با سازمان‌های بین‌المللی و تلاش در جهت آگاه‌سازی عموم مردم، ثروتمندان جوامع مختلف را ملزم سازد تا یک درصد از مازاد درآمد سالیانه خود را برای ریشه‌کنی فقر هزینه نمایند .    

تیم اجرایی نمایشگاه حرکت انسانی: 

ریاست بنیاد جهانی حرکت انسانی : مهندس جعفر داوردوست شالچی

مدیر بنیاد در ایران : جواد نوروزی

عضو هیئت مدیره بنیاد در ایران: مهران مژدهی‌فرد

دبیر اجرایی نمایشگاه : محمد جعفر نجفی

هیات انتخاب آثار نمایشگاه : سید محسن مصطفی زاده ، ابراهیم بهرامی و حمید رضا گیلانیفر

مدیر روابط عمومی نمایشگاه : سید جلیل زهرایی حسینی

مدیر هنری نمایشگاه : ابراهیم بهرامی 

اعضای دبیرخانه و همکاران اجرایی نمایشگاه: علی ناصری، زهره نوروزی، داوود ظریف، فاطمه نیکپور  

بنیاد نیکو کاری حرکت انسانی در مشهد 05138474144   - ایمیل [e-mail]

موسسه تحقیقات و مطالعات عکاسی آبگینه

   موسسه تحقیقات و مطالعات عکاسی آبگینه ،‌در سال ۱۳۸۰ و با هدف پژوهش و تحقیقات در زمینه ی  هنرعکاسی تاسیس شد تا همراه با دستاوردهای علمی روز جهان ، فعالیت های هنری ِ عکاسی  در استان خراسان را هدفمند کند، بدین منظور عده ای  عکاسِ علاقمند در این مجموعه شروع به فعالیت کردند تا نتایج این مطالعات و پژوهش ها را در قالب ، مقالات ، طرح درس ها و کتاب های تخصصی در اختیار مراکز آموزشی ، دانشگاهی و انجمن های فعال عکاسی قرار دهند. برپایی نمایشگاه های انفرادی و جمعی در داخل و خارج از کشور، برگزاری سفر ها و  کارگاههای های عکاسی، حضور درکنفرانس های بین المللی و شرکت جمعی در مسابقات عکاسی بین المللی از عمده  فعالیت های این مرکز است که از بسیاری از موسسات هنری جهان نیز بابت فعالیت های خود جوایز و گواهی دریافت نموده است .

  این موسسه هم اکنون نمایندگی  رسمی موسسه یورو فتو آرت ( EFA ) و انجمن همکاران تصویر آمریکا (ICS) را بعهده دارد که خدمات آنان در ایران را هماهنگ می کند .    

افتتاح نمایشگاه « نگاه ِ شرقی »در تالار کلیسای موزه آراد کشور رومانی

نمایشگاه « نگاه ِ شرقی  » از آثار عکاسان ایرانی در تالار کلیسای موزه آراد کشور رومانی  افتتاح گردید .این نمایشگاه عکس تحت عنوان «نگاهِ شرقی » از تاریخ ۲۸ خرداد  ( ۱۹ژوئن 2019 ) در  تالار کلیسای مجتمع موزه آراد ِکشور رومانی به مدت ۱۰ روز برپا خواهد بود.
نمایشگاه  نگاه شرقی تعداد ۶۱ اثر ازعکس های ۴۸عکاس ایرانیِ عضو موسسه تحقیقات و مطالعات  عکاسی آبگینه را در بر می گیرد که با همکاری کلوپ عکاسی و مجتمع موزه ی آراد کشور رومانی سازماندهی و برگزار می شود.
عکاسانی که آثارشان در این نمایشگاه به نمایش در آمده عبارتنداز :
  احمد خادم الحسینی،ابوالفتح یوسفی، علی کریمی رستگار، علی خردمند،علی سعیدی، علی سامعی، بابک جبارزاده گنجه، بهزاد انصاری، بیتا فاضل، ابراهیم بهرامی،الیاس ابراهیم نژاد، الیاس جمشیدی، فرامرز عامل بردبار، فاطمه صمدی، قدیروقاری، حامد اسدی هاشم جوادزاده، اسحاق ریگی، جلیل زهرایی،کاظم حسینی، محبوبه باقری، مهدی وقاری، مهدیس جعفرزاده، مهلا براتی،مهناز تهرانچی، مجید بندارمقدم، مسعود احمدزاده، مینو صدیق،معین کاظمی، معین صالحی، محمدرضا چایفروش، مژگان کنعانی، مجتبی رجایی،نسرین شاه محمدی، ندا احمدی، ندا صیامی، هما نجاریان،  نگار تقی زاده،پریسا طوسی، پروانه پاری، رسا قوام شهیدی،هما نجاریان، روشنک شبانیان، صمد آریان،شیدا یزدانی، سیمین رضوانی، یارتا یونسی، زکیه حسینی.
موسسه تحقیقات و مطالعات عکاسی آبگینه ،‌ با هدف پژوهش و تحقیقات در زمینه ی  هنرعکاسی و همگام با دستاوردهای علمی روز جهان و همچنین هدفمند کردنِ فعالیت های هنری ِ عکاسی  فعالیت می کند.برپایی نمایشگاه های انفرادی و جمعی در داخل و خارج از کشور،برگزاریِ کارگاههای های عکاسی ،همکاری با مجله ها و نشریات تخصصیِ ،حضور درکنفرانس هاو مجامع  بین المللی و شرکت جمعی در  نمایشگاههای بین المللیِ عکاسی  از عمده  فعالیت های این موسسه است که از بسیاری از موسسات هنری جهان نیز بابت فعالیت های خود جوایز و گواهی دریافت نموده است و بعنوان عضوی فعال در جامعه یِ عکاسیِ جهانی با این موسسات همکاری می کند..

The opening of the exhibition will take place on Wednesday, June 19, 2019, at 18:00 at the Clio Hall of the Arad Museum Complex with which we are partner.
Until June 27, 61 distinguished photographs by 47 authors will be admired: Abolfath Yosefi, Ahmad Khadem Al Hosseini, Ali Karimi Rategar, Ali Kheradmand,
Ali Saeeidi, Ali Samei, Babak Jabarzadeh, Behzad Ansari, Bita Fazel, Ebrahim Bahrami,
Elyas Ebrahim Nejad, Elyas Jamshaidi, Faramarz Amel Bordbar, Fatemeh Samadi, Ghadir Vaghari, Hamed Asadi, Hashem Javadzadeh, Homa Najarian, Ishaq Rigi, Jalil Zahraei,
Kazem Hosseini, Mabobeh Bagheri, Mahdi Vaghari, Mahdis Jafarzadeh, Mahla Barati,
Mahnaz Tehranchi, Majid Bondar Moghaddam, Masoud Ahmadzadeh, Mino Sedigh,
Moein Kazemi, Moein Salehi, Mohammad Reza Chaiforosh, Mojgan Kanani, Mojtaba Rajae,
Nasrin Shahmohammadi, Neda Ahmadi, Neda Siami, Negar Taghizadeh,
Parisa Tousi, Parvaneh Pari, Rasa Ghavam Shahidi, Roshanak Shabanian, Samad Arian,
Sheyda Yazdani, Simin Rezvani, Yarta Younesi, Zakiyeh Hosseini.
 The subjects are different and give the photo-loving audience a special Iranian perspective for: portraits, landscapes, architecture, photographic essays, etc.
"The Abgineh Photographic Institute" was established in 1992 with the aim of equipping Mashhadul with a research and development organization in the field of photography. The goal is to organize Iran's photographic activities to keep up to date with the latest scientific achievements. In order to achieve this goal, many photographers and researchers have begun to work, and the results of their studies are published in the form of articles, lesson plans and specialized books for active education centers, colleges and active societies. Organizing individual and collective exhibitions both inside and outside the country, organizing trips and photo workshops, working with magazines and specialized publications, and participating in conferences and international meetings at international photography competitions are the major activities of the institute. Abgineh has a valid certificate and received several awards for his work from several artistic institutions around the world.
The poster was made by Monica Szentes.

عکاس خلاق محتوای انسانی اشیاء را آزاد می کند/«کلارنس جان لافلین»

عکاس خلاق محتوای انسانی اشیاء را آزادمی کند و به جهان غیر انسانی ِ پیرامون خودوجهی انسانی می بخشد. «کلارنس جان لافلین»  ( 1985 – 1905 )/American photographer / Clarence John Laughlin

عکس‌های مارتین فرانک؛ دوربین مثل مرز است

«عکاسی لزوماً یک دروغ نیست، اما حقیقت هم نیست. باید آماده استقبال از غیرمنتظره بود.»

این جمله‌ای از مارتین فرانک، عکاس زن بلژیکی است که در بدو ورود به نمایشگاه مرور آثارش (رتروسپکتیو) به چشم می‌خورد. نمایشگاه عکس مارتین فرانک، این روزها در موزه الیزه در حاشیه دریاچه لمان در شهر لوزان سوئیس در حال برگزاری است.

ورودی نمایشگاه آثار مارتین فرانک

موزه الیزه در شهر لوزان میزبان آثار مارتین فرانک است

​در این نمایشگاه ۱۴۰ قطعه عکس سیاه و سفید از این هنرمند فقید به نمایش درآمده که نمایش عمومی برخی از آنها، برای اولین بار است. همچنین بخش عمده آثار این نمایشگاه، عکس‌هایی است که مارتین فرانک خود در زمان حیاتش آنها را انتخاب کرده بود.

برگزاری چنین نمایشگاهی در بخش فرانسوی‌زبان سوئیس، نشان‌دهنده رابطه مارتین فرانک با این کشور است؛ مادر مارتین سوئیسی‌تبار بود و اکنون نیز دختر برادر این عکاس، رئیس موزه الیزه شهر لوزان است.

ترتیب بخش‌های مختلف نمایشگاه عکس‌ مارتین فرانک بر اساس وقایع زندگی اوست، زندگی‌ای که برخلاف خاصیت خود عکس، هرگز لحظه‌ای از حرکت نایستاد.

از تولد تا سفر به شرق

«از روز تولد تا لحظه مرگ، زندگی یک انقلاب بی‌وقفه است. هیچ‌چیز همیشگی نیست و سخت‌ترین کار، پذیرفتن تغییر خود است، تغییر اطراف خود، تغییر دیگران، و زیباترین واقعه، حرکت از خود برای شناخت خویش و عبور از خویشتن است.»

مارتین فرانک در نمایشگاه آثاری از همسرش کارتیه-برسون در نیویورک در بهار ۲۰۱۰

مارتین فرانک که هشتاد و یک سال پیش، در دوم آوریل ۱۹۳۸ در شهر آنتورپ بلژیک به دنیا آمد، اما در آمریکا و بریتانیا بزرگ شد و تحصیلات ابتدایی‌اش را گذراند.

هجده ساله بود که برای تحصیلات دانشگاهی در رشته تاریخ هنر به مادرید رفت.

دو سال بعد، در ۱۹۵۸، وارد مدرسه عالی لوور پاریس شد و رساله‌ای با عنوان «مجسمه و کوبیسم: ۱۹۰۷– ۱۹۱۵» نوشت. در همین مدرسه بود که با آریان منوشکین، کارگردان تئاتر زن فرانسوی آشنا شد.

در ۱۹۶۳، وقتی بیست و پنج ساله بود، کار عکاسی را در سفری به شرق همراه با آریان منوشکین آغاز کرد: «عکاسی به طور تصادفی در زندگی من پیدا شد. من ویزای چین گرفتم و پسرعمویم دوربین لایکا (Leica) خود را به من قرض داد و گفت که فرصت خوبی برای عکاسی است و باید برایش از چین عکس بیاورم.»

اما این تجربه تصادفی در زمینه عکاسی، او را وارد دنیای حرفه‌ای عکاسی کرد: «وقتی سفر طولانی به شرق را آغاز کردم، تصور نمی‌کردم که روزی عکاس شوم. من فقط به دنبال کشف جهان و کشف خودم بودم.»

مارتین فرانک در بازگشت به پاریس در ۱۹۶۴، عکس‌هایی را که در سفر شرق گرفته بود، به سردبیران نشریه آمریکایی لایف نشان داد و آنها پیشنهاد همکاری او را پذیرفتند: «حس کردم راهم را یافتم... باید خیلی کار می‌کردم، باید عکاس می‌شدم.»

گزارش تصویری:

تصاویری از نمایشگاه عکس‌های مارتین فرانک در موزه الیزه لوزان

​از دستیاری تا پیشگامی

این هنرمند پیش از آنکه به طور مستقل به کار عکاسی بپردازد، دستیار الیوت الیسوفون عکاس خبری مشهور آمریکایی و جون میلی (Gjon Mili) عکاس آمریکایی آلبانیایی‌تبار بود.

اندک اندک گزارش‌های خبری و پرتره‌های مارتین فرانک علاوه بر مجله لایف، در نشریه‌های دیگر مثل «فرچون»، «نیویورک تایمز» و «وگ» به چاپ رسید.

او همزمان به عنوان عکاس در سالن «تئاتر دو سولی» پاریس نیز کار می‌کرد، سالنی که مدیریت آن بر عهده آریان منوشکین بود. همچنین به دلیل علاقه‌ای که به عکاسی پرتره داشت، با هنرمندان و نویسندگان بزرگی مثل میشل فوکو، فیلسوف فرانسوی رابطه دوستانه برقرار کرد.

اما سال ۱۹۶۶، آشنایی مارتین فرانک با هانری کارتیه برسون، عکاس فرانسوی که دقیقاً سی سال از او بزرگتر بود، سرنوشت‌ساز بود، زیرا این آشنایی چهار سال بعد، به ازدواج انجامید.

زندگی کنار هانری کارتیه برسون، برای مارتین فرانک آموزنده بود؛ از جمله موجب شد که هنر عکاسی او متأثر از «عکاسی لحظه‌ای و خیابانی» شود که هانری کارتیه برسون در آن استاد بود.

در کنار همسرش کارتیه-برسون در نمایشگاه آثارش در ونیز در بهار ۱۹۹۹

در همان سال‌ها بود که با پی‌یر دو فونوآ، عکاس فرانسوی آشنا شد که نفوذ بسیاری در دنیای عکاسی زمان خود داشت. پی‌یر دو فونوآ عکس‌های مارتین فرانک را در گالری خود در پاریس به نمایش درآورد و سال ۱۹۷۰ همراه با او یک آژانس عکس به نام «وو» را تأسیس کرد؛ آژانسی که پس از خروج پی‌یر دو فونوآ به «ویوا» تغییر نام یافت.

چند سال بعد، مارتین فرانک اولین کتاب عکس خود را در ۱۹۷۶ از سوی یک انتشاراتی در پاریس منتشر کرد و یک سال بعد، زمانی که مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو در پاریس گشایش یافت، عکس‌های مارتین فرانک از محله بُبور پاریس در این مرکز به نمایش درآمد.

مارتین فرانک حالا دیگر اواخر دهه ۱۹۷۰ جایگاه خود را به عنوان یکی از پیشگامان عکاسی گزارشی تثبیت کرده بود، دوره‌ای که کمتر زنی در این عرصه فعال بود.

این عکاس در سال ۱۹۸۰ به آژانس عکس مگنوم پیوست. در همین سال‌ها بود که نمایشگاه‌هایی از او در کشورهای مختلف جهان، از آمریکای شمالی و جنوبی و اروپا گرفته تا آسیا و ژاپن برگزار کرد.

مارتین فرانک کم کم فعالیت خود را بر حوزه زنان متمرکز کرد. همچنین در دهه ۱۹۹۰، عکس‌های او از اقلیت گیلیک‌ ایرلند تحسین بسیاری برانگیخت. چند سال بعد، مستندی درباره بازگشت او به ایرلند ساخته شد.

همزمان نیز در این سال‌ها، کتاب‌های عکس او یکی پس از دیگری منتشر می‌شد.

در سال ۲۰۰۲، به همراه همسر و دخترشان ملانی، «بنیاد هانری کارتیه برسون» را تأسیس کرد و دو سال بعد، پس از درگذشت شوهرش، ریاست آن را بر عهده گرفت.

در سال ۲۰۰۶ مدال افتخار فرانسه، «لژیون دونور» به این هنرمند اهدا شد. علاوه بر نمایشگاه‌هایی که هر سال از آثار او برگزار می‌شد، مجموعه‌ای از پرتره‌های مارتین فرانک از هنرمندان در سال ۲۰۱۲ در پاریس و نیویورک به نمایش درآمد.

این عکاس در بیستم نوامبر همان سال در پاریس درگذشت.

در نمایشگاهی در زوریخ در بهار ۲۰۰۵

​یک حس خوب، دلسوزی و تعهد

«برای عکاس شدن، باید یک چشم خوب داشت، و حس دلسوزی و تعهد.»

وقتی مارتین فرانک کار خود را به عنوان عکاس آغاز کرد، دنیای عکاسی تحت سیطره نگاه مردانه بود. او اما به ویژه با انتخاب موضوع‌های خاص برای عکاسی، مثل گزارش‌ درباره پیران در خانه سالمندان حسی تازه‌ای به هنر عکاسی بخشید.

هیچ چیز از سماجت و سرسختی او نمی‌کاست و او این سرسختی را با پیوستن به جنبش‌های فمینیستی و خلق گزارش‌های تصویری از آنها نشان داده است.

او همچنین زمانی که در آژانس معروف مگنوم بود، گزارش‌های متعددی را با مضامین انسان‌دوستانه خلق کرد: «لحظاتی هست که رنج و شکست انسانی شما را می‌آزارد و متوقفتان می‌کند.»

این نگاه انسانی مارتین فرانک به رویدادهای زندگی را می‌توان در عکس‌های او از کودکان، پرندگان، و حتی ابرها و موج‌های دریا دید.

مارتین فرانک احساساتش را با عکاسی از مناظر نیز بروز می‌داد. عکس‌هایی که در این زمینه از او باقی مانده، حاصل سفرهای مختلف عکاس است. این گونه عکاسی گویی برایش نوعی تعمق و مراقبت بود.

در واقع عکاسی منظره، بهترین نوع از عکاسی بود که با آن می‌توانست چرخ زمان لحظاتی متوقف کند: «همیشه بر اساس میل و نیازم از مناظر عکاسی کرده‌ام. این شیوه‌ مخالف عکاسی لحظه‌ای است. نوعی تمرین تمرکز بصری مقابل فضاهای ناشناخته.»

گاهی نیز برای او حاشیه‌ها مهم‌تر از اصل موضوع بودند. مارک دونادیو، منتقد هنری، درباره مارتین فرانک می‌گوید: «وقتی از او خواسته می‌شد از یک رویداد عکاسی کند، برای او آنچه در اطراف رویداد می‌گذشت به اندازه همان رویداد اهمیت داشت. مثلاً اگر می‌بایست از خاکسپاری ژنرال دوگل عکاسی کند، او بیشتر از خود تابوت و آدم‌های دور تابوت، از تماشاگران پشت میله‌ها عکاسی می‌کرد.»

همچنین مفهوم «آزادی» نقشی کلیدی در آثار مارتین فرانک دارد.

اساساً او برای به دست آوردن همین آزادی بود که به کار عکاسی روی آورد، و برای «آزادی خلاقیت» بود که همراه با همسرش بنیادی را تأسیس کرد: «دوربین مثل مرز است، زمانی به آن طرف می‌رویم که خودمان را این طرف دوربین ناگهان فراموش کنیم.»